Έκανε νομικές σπουδές και παράλληλα σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, με τους Σ. Βικάτο και Ο. Αργυρό. Από το 1947 ως το 1955, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, στην École du Louvre και την École des Beaux-Arts. Η καλλιτεχνική του πορεία μπορεί να διαιρεθεί σε τρεις φάσεις:

 

η πρώτη υπό την επίδραση του γερμανικού ιμπρεσιονισμού σε συμφωνία με τα διδάγματα των δασκάλων του Βικάτου και Αργυρού,
 

η δεύτερη υπό την επίδραση του γαλλικού ιμπρεσιονισμού και των μεταϊμπρεσιονιστών τάσεων, όπου μετακινείται από την επίδραση του Manet στις κυβιστικές φόρμες του Σεζάν και σε πειραματισμούς με γεωμετρικά σχήματα, στο πλαίσιο μιας διανοητικής ζωγραφικής
 

και η τρίτη του φωβισμού.

 

Το χρώμα και η φόρμα είναι ισορροπημένα στα έργα του, όπου προσπαθεί να συνδυάσει τις νέες τάσεις της τέχνης με τα αισθητικά δόγματα του παρελθόντος, χωρίς να μένει στάσιμος μιμητής των διδαγμάτων των σημαντικών δασκάλων της ζωγραφικής. Το αποτέλεσμα είναι εγκεφαλικό, με συνδυασμό συναισθήματος και αυθορμητισμού, χρωματικής αρμονίας και εκφραστικής ειλικρίνειας, ευαισθησίας και ισορροπίας.