Γεννήθηκε το 1957 στον Πειραιά. Είναι ο νεότερος από τήν οικογένεια Βακιρτζή, που όλα τα μέλη εξυπηρετούν τις τέχνες πιστά και με συνέπεια, κάτι πολύ σπάνιο: Ο πατέρας του Θανάση ήταν τοπίογράφος , η μητέρα του Καίτη ήταν αγιογράφος, καιο αδελφός του Αλέκος εξπρεσιονιστής ζωγράφος . Μετά από όλες τίς σπουδές του, σπούδασε μουσική, αρχιτεκτονική, εσωτερική και γραφιστική μπήκε με υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ζωγραφική και κάτω από τούς υπέροχους δασκάλούς Μυταρά, Τέτση και Μαυροειδή.

 

Έχει κερδίσει τέσσερα βραβεία για το έργο του: το 1971 το βραβείο σε μια ομαδική έκθεση που διοργάνωσε η Νομαρχία Πειραιά «βραβείο το 1973 για να απεικονίσει την Καινή Διαθήκη σε ένα διαγωνισμό που ξεκίνησε από την Επισκοπή του Πειραιά το 1974 και το 1975 κέρδισε βραβεία σε διαγωνισμό από το Αρχηγείο Ναυτικού. Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε ομαδικές εκθέσεις. Πρώτη ατομική του έκθεση στην Αθήνα το 1984, προκάλεσε μια ευνοϊκή εντύπωση για την τόλμη και την πρωτοτυπία του, με τις συνθέσεις του. Το κύριο χαρακτηριστικό του έργου του είναι ζωντανή και αρμονικά χρώματα, τα οποία διαβρώνουν το σχέδιο και τό υποβάλει στην πλαστικότητα.

 

Οι συνθέσεις του είναι έντονες , άλλοτε με σχολαστική εκτέλεση, άλλοτε με περίσια πνευματικότητα από κατασκευή τους. Τά θεματά του προβάλουν μια οικεία ζεστασιά και μια ρυθμική κίνηση. Η ζωγραφική του είναι μοναδική και πολύχρωμη μέ βαθιά ανθρώπινο χαρακτήρα.